Geesten, dwergen en goden!

Op zondagochtend zijn we samen met Ineke naar de Holy healing church geweest. In deze kerk worden er boze geesten uit personen gedreven. Er werden verhalen verteld van mensen die genezen waren. Er was bijvoorbeeld een man die niet meer kon lopen en nu rende hij door de kerk heen om het te demonstreren. Iedereen danst tussen de verhalen door , klapt, zingt en zwaait met witte zakdoekjes. We hebben ook meegedanst en meegeklapt, een bijzondere ervaring!

Op zondagmiddag zijn we met Ineke en Bob naar een Festival in Bredie, een plaatsje hier in de buurt, gereden. We waren wat later aangekomen dan gepland omdat we de weg kwijt waren geraakt. We hebben onderweg wel kunnen genieten van het mooie uitzicht! Toen we aankwamen bij het festival konden we net achter een optocht aanlopen. Er waren fetish priesters, chiefs en andere belangrijke mensen. Er werden rituelen uitgevoerd om de gunst van de goden te raadplegen. Er werden dieren zoals schapen en kippen geofferd. In een klein boompje hingen allemaal kippenkoppen. Heel vreemd om te zien. Op het festival waren heel veel mensen. Een aantal bandjes maakten muziek, er werd veel gedronken en veel mensen waren aan het dansen en/of aan het zingen. Het was weer heel anders dan wat we in de ochtend meegemaakt hadden maar toch ook heel bijzonder. Het was ook fijn om er rond te lopen. Het was fijn dat we dit mochten meemaken!
Op het festival had ik een man ontmoet die met me wilde trouwen. Het zinnetje ‘ik wil met je trouwen’ hoor je net als ‘obruni’ dagelijks. Maar deze man was een doorzetter. Hij heeft me voorgesteld aan zijn broer en is een half uur met me mee gelopen, zelfs tot aan de auto, om er maar voor te zorgen dat ik met hem zou gaan trouwen. Marianne was de boel aan het opstoken en ik was flink aan het discussiëren met mijn mogelijke man. Uiteindelijk kwam het er op neer dat een man wel meerdere vrouwen mocht hebben maar een vrouw niet meerdere mannen. Dit vond ik niet eerlijk dus ik ben niet met hem getrouwd.

Deze week hebben we ook een interessant gesprek gehad over geesten, heksen en dwergen. Er bestaan hier bijvoorbeeld heksenjagers die proberen heksen op te sporten en heksenkampen waar de gevonden heksen samen leven. Daarnaast geloven ze in dwergen. Dwergen nemen een pasgeboren kind mee die later als het ouder is weer terug zal keren naar de familie. De dwergen hebben het kind dan speciale krachten gegeven; helende krachten. De dwergen kunnen in een shrine gaan werken om daar andere mensen met hun helende krachten te helpen.

Vrijdag is het afscheidsfeestje voor Marianne en Linda. We hebben op zo’n dag altijd eerst een feestje met de kinderen en na elk feestje eten de vrijwilligers apart van de kinderen en de caregivers. Omdat we al een tijd het idee hadden om iets samen te doen met de caregivers hadden we het enthousiaste plan dat iedereen (vrijwilligers, caregivers etc) iets zou maken zodat we dat na feeding met de kinderen op kunnen eten. Om meerdere redenen bleek het beter te zijn dat we het niet op deze manier zouden doen. We waren hevig teleurgesteld natuurlijk en hebben Ineke om advies gevraagd. Zij heeft ons verteld hoe het ideale feestje van de caregivers er uit ziet. Uiteindelijk hebben we op donderdagavond een heel leuk feestje georganiseerd. Er was muziek, african cola, snoepjes en apart verpakte koekjes. Het feestje moest officieel geopend worden door een spreker die iedereen welkom heette, een gebed deed, vertelde wat de reden was van het feestje, aangaf wanneer iedereen moest dansen en wanneer er een toespraakje gehouden moest worden en natuurlijk wanneer het eten en drinken gepakt mocht worden. Ik heb nog nooit zoiets grappigs gezien. Binnen 1 minuut waren alle flesjes drinken, de snoepjes en de koekjes weg. De caregivers graaiden en stopten alles in hun zakken. Ze namen het ook voor hun kinderen mee naar huis. Het feestje duurde bij elkaar niet meer dan 45 minuten. Maar het was een topfeestje omdat iedereen plezier had!

Vrijdag was het officiële afscheidsfeestje van Marianne en Linda. We hebben allemaal onze mooiste jurk aangetrokken. We hebben uiteindelijk wel in het restaurant gegeten en we hebben het leuk gemaakt met het voorlezen van ons kaartje om hen te bedanken voor de leuke tijd! Elke zin begon met ‘Thaaaaank you…’ In Ayuba stijl. We hebben in een korte tijd veel gedeeld. We hebben grappige maar ook serieuze gesprekken gehad, gedanst in de spot, leuke uitstapjes gemaakt en natuurlijk ook ontzettend veel gelachen!! Het was bijzonder om 8 weken zo met elkaar op te trekken!

Op zaterdagochtend zouden Lotte, Linda, Marloes en ik om half zeven s ochtends met de taxi vertrekken naar Mole N.P. Helaas kon Marloes niet mee omdat ze veel last van haar buik had. Ik ben deze ochtend heel vroeg op gestaan om als verrassing pannenkoeken te bakken zodat we nog even een laatste keer met zijn alleen konden eten! Om half 7 stonden we bij de poort te wachten op de taxi. Na een paar keer gebeld te hebben was de taxi er na een uur nog niet. Maar het bleek dat wij een fout hadden gemaakt. Je moet hier in Ghana de taxi de avond van te voren bellen om hem er aan te herinneren dat je de volgende dag vroeg opgehaald wilt worden. Uiteindelijk zijn we 1.5 uur later toch vertrokken. We hadden een taxichauffeur die de weg niet wist maar wel een briefje mee had gekregen met de naam van het park en de plaats er op. Hiermee kon hij onderweg vragen of hij er al bijna was. We kwamen er onderweg achter dat de man zelf het papiertje niet kon lezen. Hij had geen flauw benul waar we heen gingen omdat hij er ook nog nooit was geweest. Op een gegeven moment kwamen we er ook achter dat hij helemaal niet kon lezen omdat hij alle borden onderweg miste….

Aangekomen bij het nationaal park moesten we ons aanmelden door een aantal dingen te noteren. Waaronder naam, verblijfplaats, land van herkomst. Je moest ook aanvinken of je een wapen mee had. Dit leek me een normale vraag. De tweede vraag was of je een huisdier mee had genomen?!
’s Avonds hebben we een jeepsafari gedaan. We hebben niet heel veel dieren gezien maar het was een mooi ritje door de natuur! Onderweg gingen de remmen van de jeep kapot en uiteindelijk blokkeerden ze waardoor we over moesten stappen naar een pick-up waar ik heerlijk op het dak kon zitten!